Apa Khabar Anda Semua Disana Yang Kini Sedang Membaca Post Saya.. Saya Harap Tuan /Puan Dapat Mengambil Sedikit Iktibar Dari Post Saya Ini.. Hehhe
Lebih Lebih La Plop Aku Nie Kan..
Okey, Cerita BerMula Di Suatu Pagi Yang Indah Pada Hari mUla Mula Cuti Sekola.. Aku Melihat Semua Orang Sedang Asyik Sibuk Dengan Kendaraan Mereka Yang Di Panggil Sebagai FIXIE.. Sebagai Seorang Insan Yang mempunyai hati Dan Nurani Aku Juga Mempunyai Sebuah Impian Untuk Memiliki Sebuah FIXIE Milik Aku Sendiri..
Sedang Pula Ateman Teman Ku Sibuk Menyiapakan Fixie Meraka Sedangakn Aku Pula Asyik Berangan Sahaja.. Pusing Kepala Memikirkan Nasib Aku Yang Begini Rupa.. Tak Ku Sangka Yang Nasib Ku Yang Sebegini Rupa Akan Berubah Apabila Tiba Tiba Umie Membawa Balik Sebuah FIXIE.. katanya Ambil La.. Jangan Lah Kamu Bersedih lagi Wahai Anak Ku.. hahah (Mujur Bena Kalu Oyak Gtu Gak)
Pada Keesokan Hari Nya Apabila Semua Kawan Kawan ku Sudah Selesai Menyiapkan FIXIE mereka Kami Pun Memulakan Perjalanan Pertama Ke Airport..
Sesampai Nya Aku Begitu Tidak Sangak Kerana Kami Berjaya Sampai Juga Walaupun Banyak Masalah Yang Kami Harungi Di Pertengaahan Jalan.. Kami Lansungkan Pula BerGATEH Ke PCB , Pantai Bachok , Pantai Sabak ,Dan BerPusing Pusing Di Bandar Kota Bharu Yang Indah Ini.. Haha..
KIni Semakin HariSemakin Seronok BerGATEH.. X sabar Menantikan Hari Raya Ini Kerana Dapat ah Aku Berlarok Bersama Kengkawan.. Hehhe
Sekarang Ni X ley Mno Doh Nok BerGATEH Kerana Orang laen Semue Nye Sudah Ke Sekolah.. Aku Sahaja Lah yang Masih Tidak Sampai Ke Sekolah. haha
Okey la.. Esok Aku Akan RUNAWAY Ke Port Dicson.. Bye2 Semue.. :)